دل نوشته های عاشقانه

اگر که عشق؛ راز هستی است ،تو راز نه ... که عشق هستی و تمام هستی ام تویی

دل نوشته های عاشقانه

اگر که عشق؛ راز هستی است ،تو راز نه ... که عشق هستی و تمام هستی ام تویی

حضورت در قلبم مثل نفس کشیدن است…

                                                  آرام…

                                                 بیصدا..

                                          اما همیشگی..

تمام ستاره های آسمان دل مال تو ...

                          امادر برکه ی دل


                  عکسی ز رخ مهتاب نیست


                          ماه دل میخواهم 


                               میشوی ؟

من تا آمدنت چشم به راحت هستم

با دیدن جای خالی نگاهت مستم

زنده ام با یاد آنروز که با هم بودیم

من به آنروز که بیایی چشم امید بستم

یاد آنروز که غم غصه ز من می راندی

بهر یک لبخند من شعر امید می خواندی

قدر آن لحظات را وقت وداع فهمیدم 

ولی ای کاش همیشه پیش من می ماندی 

روز در یادم وشبها تو به خوابم هستی

من که تا آمدنت چشم به راهت هستم

میان بود و نبودت تنها یک حرف فاصله است!

به همین سادگی!

و من ... روز و شب

                       جریمه ی سنگین نبودت را پرداختم!


و جز دل که روزی هزار بار خراش افتاد،


کسی نفهمید که از "ب" بودنت


تا "نون" نبودنت 


"فاصله"


تا بی نهایت بود.


از تمامی بودنی ها تو یکی ازآن من باش ،


که به غیر با تو بودن آرزویی ندارم


ای کاش زبان نگاهم را می دانستی 


و با این همه سکوت


مرا به خاموشی متهم نمی کردی


کاش می دانستی من همیشه 


با زبان چشمانم با تو سخن می گویم 


چشمانی که از ندیدنت


سیل ها دارند برای جاری ساختن


سخن ها دارند برای گفتن


غزل ها دارند برای از تو سرودن و


عشق ها دارند برای از تو فریاد کردن


کاش می دانستی که من تو را 


دوست دارم


کاش می دانستی....




صدا می کنم ترا

وقتی نگاهم در نگاهت مات می ماند

وقتی سکوتم ، عاشقانه ترین ها را در حصار بی صداییش برای تو می خواند

صدا می کنم ترا 

وقتی صدایم  از ارتعاش عشق می لرزد

و جنون شقایق وحشی مرا سوی تو آرام آرام این گونه عاشقانه می کشاند

صدایم را ... 

بشنو صدایم را.

در بادیه های شب سرد چشمانم را در فانوسی 

خواهم کرد بر گذرگاه عبور تو 

اینک در ابتدای سکوتی مبهم دل به عشق تو سپرده ام 

و


 تنها غم من دوری توست


عشق من دوستت دارم ؛ به همان اندازه که ستاره ها و ماه ، آسمون را دوست دارن و به بودنش نیازمندند ؛ به بودنت نیازمندم .

عشق من دوستت دارم ؛ تاحدی که می خواهم آنقدر بگریم و فریاد بزنم تا ثانیه های ساعت دلشون برام بسوزه و با سرعت بیشتری روی صفحه روزگار حرکت کنند ؛ تا روز دیدار من و تو زودتر از راه برسه تا آغوش گرمت را حس کنم ؛ آغوشی که مدتهاست برایم باز مونده و انتظارم را می کشد .