تیک تیک ساعت ، دراین روزهای بلند بهــــاری
به رخ میکشد تنهایی و سوختن زمان را
و من هنوز امیدوار و منتظر
که شاید پاشنه خوشبختی روزی سمت من بچرخد
امـــا ...

طاقت میخواهد ، طاقت 

خوب میدانم که یک روز.....
یکی از همان روزهایی که خیلی هم دور نیست

مجبورم ببوسم و بگذارم کنار......تمام چیزهایی را که نداشتیم
دستهایت را،
عاشقی ات را....
همه را!.....
زندگی به من آموخت عادت احمقانه ایست
چسبیدن به چیزهایی که مال تو نیستند.