نفس می کشم نبودنت را

نیستی

هوای بوی تنت را کرده ام

می دانی

پیرهن جدایی ات بدجور به قامتم گشاد است 

به همه ی زوج های خیابان های بارانی و کوچه های پاییزی حسودی می کنم ...

گرما زده می شوم ، تو را کم دارم

سرما میخورم ، تو در خونم پایین آمدی ...

تو نیستی

آسمان بی معنیست

حتی آسمان پر ستاره 

و باران

مثل قطره های عذاب روی سرم می ریزد

تو نیستی

و من چتر می خواهم ...

چه مصیبتی می شود وزش باد

دلم برای موهایت هم تنگ شده...

هر چیزی که حس عاشقانه و شاعرانه می دهد در چشمانم لباس سیاه پوشیده...

خودم را به هزار راه میزنم

به هزار کوچه

به هزار در

نکند یاد آغوشت بیفتم ...

وقتی کسی رو دوست داری. 

حاضری جون فداش کنی 

حاضری دنیا رو بدی فقط یک بار نگاهش کنی. 

به خاطرش داد بزنی.به خاطرش دروغ بگی

رو همه چیز خط بکشی حتی رو برگ زندگی. 

وقتی کسی تو قلبته حاضری دنیا بد باشه

فقط اونی که عشقته عاشقی رو بلد باشه. 

قید تموم دنیا رو به خاطر اون میزنی

خیلی چیزا رو می شکنی تا دل اون رو نشکنی. 

حاضری که بگزری از دوستای امروز و قدیم

اما صداشو بشنوی شب از میون دو تا سیم. 

حاضری قلب تو باشه پیش اون گرو

فقط خدا نکرده اون یک وقت بهت نگه برو. 

حاضری هر چی دوست نداشت به خاطرش رها کنی

حسابتو حسابی از مردم شهر جدا کنی. 

حاضری هر جا که بری به خاطرش گریه کنی

بگی که مهتاجشی و به شونه هاش تکیه کنی. 

وقتی کسی تو قلبته یک چیز قیمتی داری

دیگه به چشمت نمیاد اگر که ثروتی داری . 

حاضری هر چی بشنوی حتی اگر سرزنشه

به خاطر اون کسی که خیلی برات با ارزشه. 

حاضری هر کی جز اونو ساده فراموش کنی

پشت سرت هر چی میگن چیزی نگی گوش کنی. 

حاضری که بگذری از مقررات و دین و درس

وقتی کسی رو دوست داری معنی نمیده دیگه ترس

امشب دلم میخواد هر لحظه عشقم رو تازه کنم 

و به یار همیشگیه لحظه هام بگم 

که چقدر دوستت دارم و تا ابد عاشقت خواهم بود...
ای عشق عزیزتر از جانم و ای یار نزدیک تر از روحم،

برای همیشه تو را میخواهم 

و میخواهم که تا آخرین لحظه در کنارم بمانی 

و بدانی که من به تو نیاز دارم...

نیاز دارم که تو باشی تا من عشقم را به پای تو بریزم 

و لحظه لحظه های عمرم را

فدای خوشی و خوشبختی تو کنم...
ای تویی که هر لبخندت جانی دوباره به من میبخشد 

و هر نگاهت دلم را آرام 

می سازد و ای تویی که عشقت را به جان و دل میخرم...

پیداست غم عشق تو از رنگ نگاهم

سوگند به چشمان تو حاشا شدنی نیست

بی مرحم اعجاز نگاه تو عزیزم

این کهنه ترین زخم مداوا شدنی نیست

بعد از تو نبندم دل به ... اری

عشق دگری در دل من جا شدنی نیست

باور بکن این زندگی اندر منظر من

بی منظر چشم تو زیبا شدنی نیست

افسرده ترین است دلم بی تو بهارا

این باغ خزان دیده شکوفا شدنی نیست

یخ بسته وجودم ز زمستان جدایی

برف غمت از دشت دلم پا شدنی نیست

گفتم ببرم خاطره ی عشق تو از یاد

هر چند که کوشیده ام اما شدنی نیست

دیریست به دنبال تو میگردم و افسوس

این گمشده انگار که پیدا شدنی نیست...

شبا از فرط تنهایی

 دلم به دلتنگی گرفتارم 

روزا هم غرق تشویشم 

عجب روز و شبی دارم 

مینویسم باران
تا که از شوق نوشتنهایم
نبض بیدار گل سرخ به پرواز آید
و قناری بال دربال هوا بگشاید
مینویسم از عشق
تا افق پر بکشد ازنفس پنجره ها
مینویسم مهتاب
تاشب ازشوق وصالش به تمنای نگاه آسمان درآید
مینویسم
مینویسم با تو خواهم ماند تا لحظه پرواز ...

اشکهایم را برایت نامه می سازم و می گویم که قلبم جایگاه توست 

تویی تنها امید من برای ماندن و بودن 

تویی تنها پناه این تن رنجور 

بیا بامن بخوان 

این بغض بی پایان 

مرا از رنج این تنهایی ممتد رهایم ساز

 حس بودنت در دوردست ها  ، به من شوق زندگی میبخشد،

  اما دوریت !

  اینجا، همینجا آزارم میدهد،

  تو کجای زندگی من هستی که با تلنگری آرام 

 و با چشمکی

 آشوبم میکنی ...؟

برایت آسمانی خواهم کشید

پر از ستاره های همیشه نورانی

تو در کنار من روی ابرها

من غرق آنهمه مهربانی

حقیر وا‍‍‍ژه های من برای وصف خوبیهات

یادم می مونه نازنین همیشه مهربونیات

یادم می مونه لحظه ای که با تو آشنا شدم

همون روزای خوبی که من با تو همصدا شدم

یادم می مونه تیک تیک اون ساعت شماطه دار

شوق به تو رسیدنو دلهره وقت قرار

یادم می مونه اون چشات که غربت منو شکست

همون دلی که با دلم یه عهد عاشقونه بست

یادم می مونه قصه قشنگ با تو بودنو

وقتی رو بال عاشقی رو ابرا می بردی منو

یادت نره برای من عزیزتری از همه کس

دنیا برام بدون تو کوچیکه مثل یه قفس

یادم می مونه تیک تیک اون

ساعت شماطه دار

شوق به تو رسیدنو دلهره وقت قرار

یادم می مونه اون چشات که غربت منو شکست

همون دلی که با دلم یه عهد عاشقونه بست